Dagboek van Boden - 8 juni 2020

De komende 3 weken probeer ik zoveel mogelijk dagboekfragmenten van Boden en Brooklyn te schrijven om je een idee te geven wat het is voor een hond om in een nieuw gezin te worden opgenomen en wat het is voor de hond van het gezin om er plots een soortgenoot bij te hebben. In beide gevallen zijn er angsten en onzekerheden, maar zeker ook positieve dingen. Hoewel we natuurlijk nooit zeker weten wat een hond voelt of denkt, probeer ik uit de taal van de hond zoveel mogelijk te halen om een realistisch beeld te schetsen. Ik hoop dat je hier wat aan hebt en wens je heel veel leesplezier. 







DAGBOEK VAN BODEN

8 juni 2020

Brooklyn slaapt weer wat langer vandaag. Hoeraaa!
Ik begroet haar enthousiast, zij mij ook.
We gaan naar buiten. Ik wil spelen, maar zij precies niet echt. Het is heel nat buiten. Ze houdt daar duidelijk niet zo van. Ik eigenlijk ook niet...

Binnen krijg ik m’n ontbijt op een likmat. Dan gaan Xana en ik wandelen. Heerlijk, ik heb haar helemaal voor mij alleen! Het begint plots superhard te regenen! We rennen het laatste stukje naar huis. Ik schud wel 5 keer, maar krijg niet al het water afgeschud. Ik word lekker afgedroogd. Vroeger vond ik dat vreselijk, maar nu is het echt meer dan welkom. Brooklyn en Xana gaan wandelen zodra de regen is gestopt.

Als ze terugkomen, zitten we allemaal samen in de keuken. Als Brooklyn beweegt, blaf ik naar Shaggy. Ik ben zo bezorgd voor iedereen dat ik dat zo moet uiten...
Ik ga naar mijn verhoogde bedje in de living en val lekker in slaap.

Op de middag komt mama weer thuis. Brooklyn blaft even. Ik val weer in slaap.
Als Xana terug thuiskomt, ben ik superblij! Ik begroet haar met gejoel. Ze komt meteen naar mij en neemt mijn knuffels in ontvangst. Dan is het Brooklyns beurt.

In de vooravond doen we binnen wat spelletjes, Xana en ik. Da’s echt keileuk! Ik moet zoeken in kartonnen dozen en in puzzels. Ik vind dat echt super om te doen. Daarna mag ik nog even buiten rondlopen in m’n eentje.
Wanneer Brooklyn aan de beurt is binnen, dan kijk ik toe vanachter het hekje in de keuken.

’s Avonds zijn we allebei moe. Brooklyn kruipt zomaar bij in mijn bench! Los over mij!!! Dan moet ik er dus eerst uit en dan pas kan zij eruit... ’t Is wel een grappig zicht.

Wanneer Xana terug thuiskomt, zit ik al in de bench voor de nacht, maar ze komt toch nog even knuffelen. Mijn staartje verraadt mijn blijdschap. Slaapwel!



Beoordelingen

Er zijn geen beoordelingen gevonden.


Blog

Webshop gemaakt met EasyWebshop