Dagboek van Boden - 5 juni 2020

De komende 3 weken probeer ik zoveel mogelijk dagboekfragmenten van Boden en Brooklyn te schrijven om je een idee te geven wat het is voor een hond om in een nieuw gezin te worden opgenomen en wat het is voor de hond van het gezin om er plots een soortgenoot bij te hebben. In beide gevallen zijn er angsten en onzekerheden, maar zeker ook positieve dingen. Hoewel we natuurlijk nooit zeker weten wat een hond voelt of denkt, probeer ik uit de taal van de hond zoveel mogelijk te halen om een realistisch beeld te schetsen. Ik hoop dat je hier wat aan hebt en wens je heel veel leesplezier. 







DAGBOEK VAN BODEN

5 juni 2020

De katten zijn in de keuken wanneer Brooklyn en ik al spelend passeren. Ik blaf naar de katten, want Shaggy blaast naar ons...
Buiten mogen we even spelen en dan weer naar binnen.
Ik ga als eerste naar buiten om spelletjes te spelen. Brooklyn moet even wachten.
We spelen superleuke spelletjes.
Wanneer ik terug binnenkom, krijg ik een lekkere Kong.
Dan gaat Brooklyn buiten om te trainen. Zij vindt trainen net zo leuk als ik.
Wanneer ze terug binnenkomt, zit ik in de living en val ik als een blok in slaap.
De bel gaat. We moeten in ons buitenhok. Brooklyn krijgt een Kong en ik een pensstaafje. Xana vertrekt.
Wanneer ze terugkomt, zijn we net terug doorweekt binnen. Brooklyn heeft geen seconde gezwegen in het hok... Bij de warmte binnen vallen we allebei in slaap.

Net na de middag zijn we in een speelbui. We beginnen die in de keuken, maar moeten buiten verder spelen. Dat gaat goed. Alleen moet Brooklyn oppassen dat ze zich niet overdoet.
Als we binnenkomen zit Lola in de keuken. Ik probeer me echt in te houden. Dat lukt tot op zekere hoogte. Ik ben rustig en ga zelfs in de bench. Als Lola echter blaast naar Brooklyn, blaf ik weer naar haar.
Wij moeten dan even in de living zodat ze Lola kunnen dragen naar de hal. Dat doen we allebei goed.

Xana en mama zijn weg. We blijven bij Aaron. Dat is leuk, van hem mogen we meer!

Mama en Xana komen terug aan! Ze hebben iets bij dat superlekker ruikt! Ik weet wat het is: frietjes! Dat vind ik ook superlekker!! We ravotten een beetje in de keuken. Dat hebben de baasjes liever niet.
Dan gaat de bel! Er komt iemand aan! Wie is dat??? Wie is dat potverdorie? Er komt iemand aan het achterraam! Ah nee, he! Ik blaf hard! Ik blaf heel hard! (Er repareert iemand de dakgoot.) Dan doen we boundary spelletjes op het verhoogde bed. Dat gaat goed. Maar als ik merk dat Xana geen voertjes meer heeft, breek in de boundary en loop ik naar het raam om te blaffen. Ze roept me terug op het bedje. Ik doe het. Ik krijg voertjes om terug op het bedje te gaan en rustig te blijven.
Brooklyn komt dan ook op het andere bedje. Zij doet het goed, ook al kent ze het nog niet zo goed.

Als de meneer weg is, mogen we buiten. Ik moet dringend mijn boodschapjes doen. Brooklyn ook. Ik krijg zoomies, maar Brooklyn kan me niet volgen, ze loopt hard, maar ze piept ook erg hard. Ik heb opgevangen dat ze bezig zijn om een goeie fysiotherapeut voor haar te zoeken om haar achterhand te versterken.

Terug binnen passeren we de katten in de keuken. Wij gaan in de living. Ik pak een kartonnen buisje en ga op m’n bedje. Brooklyn is nog een beetje zotjes en blaft naar mij. Ik heb het gehad en grommel even. Ze geeft niet op. Xana neemt haar mee naar het oranje dekentje voor tv. Daar komt ze vrijwel meteen tot rust. Ze valt als een blok in slaap terwijl ik nog een beetje met m’n kartonnetje speel. Daarna val ik ook heerlijk in slaap.



Beoordelingen

Er zijn geen beoordelingen gevonden.


Blog

Webshop gemaakt met EasyWebshop