Dagboek van Boden - 3 juni 2020

Goeiemorgen!

Wat heb ik lang geslapen, zeg! Heerlijk! Brooklyn was rustig, een enkel keertje heeft ze geblaft.

De katten krijgen eten en wij mogen uit de bench. Ik mag los buiten, maar Brooklyn moet aan de leiband. We spelen kort eventjes.

Terug binnen passeer ik de katten, ik piep eventjes, maar blaf niet. Ik krijg een heerlijke Kong op m’n bedje in de living. Brooklyn krijgt eentje in de keuken. De katten zijn ook in de keuken.

Shaggy komt bij mij in de living en ik blijf rustig.

We gaan wandelen. Het is een beetje triester weer dan de voorbije dagen, maar dat maakt niet uit. Ik vind het wel vervelend dat ik steeds op de die jonge pup moet wachten. Ik trek ook af en toe aan de leiband omdat ik vooruit wil!

We komen een jogster met haar hond tegen. Dat vind ik niet leuk! Ik blaf naar de andere hond. Brooklyn blijft gewoon staan.

Dan komen we een buurman tegen, ook hij krijgt een blafsalvo van mij. Ik ben weeral wat over mijn theewater geweest. Ik voel me nogal makkelijk bedreigd door mensen in zwarte kledij...

Op straat ben ik terug rustig. Er komt een grote grasmaaier van de gemeente voorbij. Ik kijk gewoon en ben rustig.

Thuisgekomen, zie ik Shaggy staan in de living, ik kwispel wat onwennig, maar hou me in. Lola is ook in de living. Ik sta naast Shaggy wanneer hij op de vensterbank ligt, maar ik doe niks.

Brooklyn komt naar het hekje toe wanneer hij af de vensterbank gaat. Ik kijk toe. Ineens loopt hij naar de andere kant van de kamer en kan ik me niet bedwingen. Ik achtervolg hem, maar ben wel stil.

Dan gaan de katten naar boven, daar kunnen ze veilig zijn. Ik val lekker in slaap op m’n bedje.

Onze baasjes moeten weg. Ze laten Brooklyn nog een keertje plassen en zetten haar in de bench. Ik mag in de keuken, los. Brooklyn jammert en jammert en jammert nog een beetje meer. Ze zetten muziek voor haar op. Eventjes lijkt ze er stil van te worden, maar niet lang.

De baasjes zijn weg. Ik ga slapen in mijn open bench.

Anderhalf uur later zijn ze terug. Ik slaap zo diep dat ik ze zelfs niet hoor aankomen op de oprit. Wanneer de keukendeur openzwaait, word ik pas wakker.

We mogen even buitenspelen. Heerlijk!

Binnen vallen we meteen in slaap.

Net na de middag mogen we weer even ravotten. We spelen erg fijn samen en niet al te wild.

Lola komt in de keuken. Brooklyn gaat snuffelen. Ik vind het best allemaal. Ik hoor dat ze met mekander bezig zijn, maar trekt het me niet aan.

Tot ik hoor dat Brooklyn achter Lola aangaat en Lola blaast. Ik ga naar het hekje. Lola springt erover. Ik mis haar net. Ik volg haar tot vooraan in de living. Door de paniek schrikken de baasjes en het hekje sluit niet goed meer. Brooklyn vliegt achter haar aan. Ze springt op de oude naaimachine. Lola kan niet weg. Ik ben boos. Xana pakt mijn halsband en ik ben nu ook even boos op haar. Xana is ook boos op mij, ik ben onder de indruk.

Brooklyn wordt door Aaron vastgehouden. Xana wilt Lola wegzetten, maar Lola springt weg, terug naar de keuken. Het hekje is niet stevig dicht, dus kan Brooklyn daar geraken. Ze springt tegen het aanrecht. Dat mag ze niet. Brooklyn moet terug aan de lange riem. Meer controle is duidelijk nodig.

In de vooravond gaan Xana en ik buiten trainen. We doen superveel leuke dingen. Ik vind trainen geweldig! Ik ben dan ook moe als we na een halfuurtje stoppen. Ik krijg nog een Kong met wat lekkers en kijk naar Xana en Brooklyn die samen trainen buiten. Wanneer mijn Kong op is en Brooklyn terug binnenkomt, spelen we eerst wat. Brooklyn spurt van hier naar daar, op en over de zetel. Ik weet dat het niet mag, dus ik haal mijn politiehondenstem boven. Xana neemt Brooklyn dan mee naar het kussen voor de tv naast haar zetel, dan komt Brooklyn tot rust en ik ook. Ik val echt als een blok in slaaaaazzzzzz......