Dagboek van Boden - 28 mei 2020

De komende 3 weken probeer ik zoveel mogelijk dagboekfragmenten van Boden en Brooklyn te schrijven om je een idee te geven wat het is voor een hond om in een nieuw gezin te worden opgenomen en wat het is voor de hond van het gezin om er plots een soortgenoot bij te hebben. In beide gevallen zijn er angsten en onzekerheden, maar zeker ook positieve dingen. Hoewel we natuurlijk nooit zeker weten wat een hond voelt of denkt, probeer ik uit de taal van de hond zoveel mogelijk te halen om een realistisch beeld te schetsen. Ik hoop dat je hier wat aan hebt en wens je heel veel leesplezier. 







DAGBOEK VAN BODEN

28 mei 2020

Brooklyn begint al vroeg te piepen en jammeren. Ze laten haar nog even doen. Gelukkig, kan ik ook nog wat rust proberen te krijgen.
Ze halen ons uit onze bench. Ik blaf even naar de katten. Ik mag buiten, los. Brooklyn is vast aan de leiband. Wanneer ze pipi heeft gedaan, mag ze ook los. We spelen even tot we ‘Time Out’ horen. Ik ken dat al van andere speelgelegenheden en stop dus met spelen. Brooklyn moet het nog leren, maar ze snapt het volgens mij al wel.
We krijgen ons ontbijt binnen. Ik blaf weer even naar de katten. Ik weet het nog altijd niet goed... Ik krijg een likmat en Brooklyn een Kong. Ik mag ‘m op m’n bedje opeten. Brooklyn is in de keuken. We mogen gaan wandelen. Ik blaf weer even naar de katten. Ik ben nog altijd niet zeker van m’n stuk als het op hen aankomt. Wat moet ik doen? We krijgen ons tuigje aan en gaan stappen. Brooklyn kan nog niet goed volgen. Voor de auto’s krijgt ze nog extra beloningen, dus moeten we op straat wat langer wachten. Ik zie ineens iets liggen. Wat ruik ik? Een ree! Ik ga zitten en mag dan gaan snuffelen. Het arme beestje is aangereden. Brooklyn mag niet mee snuffelen, ze blijft op een afstand.

We moeten naar het bos. Xana houdt ons allebei aan de leiband vast, terwijl mama met iemand telefoneert. Wie belt ze? Politie! Er stopt een auto. Ik blaf. Wat gebeurt er? Ik kan het niet goed zien. Ik wil er heen! Wat gebeurt er? Ik hoor ze praten met mama. Mama komt terug, net op tijd, want Xana had het moeilijk om mij en Brooklyn te houden. Ik wilde absoluut terug naar de overkant en trok met al mijn macht. Brooklyn liep cirkeltjes en had Xana dus in de tang...
We wandelen. Goed! Brooklyn blijft wat achter. Ze snuffelt veel. Ik doe dat ook. Ik plas ook veel kleine plasjes. Ik kijk om naar Brooklyn, wat is ze ver achter. Xana wisselt met mama en plots wandel ik dus met mama mee. Gelukkig, mama heeft ook lekker voer bij! Nomnom! Ik gedraag me tijdens de wandeling, want dan krijg ik veel lekkers.
Brooklyn leert hoe ze mooi moet wandelen. Gelukkig! Nu was ze een ongeleid projectiel.

We komen terug dichter bij de straat. Ik ruik de ree weer. Xana pakt mijn leiband terug. Ik zie iemand! Een geel fluojasje! Wat lees ik? POLITIE! Ik blaf! Ik wil naar de ree! Wat doen jullie? Ik blaf nog harder. Dan snap ik het. Ze willen het meenemen. Ik ga zitten en kalmeer een klein beetje. Dan komt er plots een combi aangereden en die stopt. Ik ga uit m’n dak! Wat komen die hier zoeken?? Er komt nog een auto voorbij, ik ga weer uit mijn dak! Xana pakt mijn dubbele leiband en zigzagt met me, dan een cirkel en dan een achtje. Ik ken het, ik kalmeer.
Thuis blaf ik naar Shaggy. Ik verlies mezelf een beetje. Ik mag los. Ik loop buiten en ik ga achter de truck dat net passeert. Ik ben opgejaagd. Ik kom terug binnen en krijg een kauwbeentje, maar weiger het te eten. Ik weiger ook in mijn bench te gaan. Xana begeleidt me en dan ga ik wel. Ik word rustiger. Ik voel de spanning dalen. Ik eet uiteindelijk mijn pensstaafje op en val in slaap. Brooklyn ligt in haar bench.

Xana vertrekt en komt weer aan ruikend naar andere hond. Waar was ze nu weer?

’s Middags mogen we terug buiten. Ik speel met Brooklyn. Leuk! We doen het rustig aan. Brooklyn moet dan in de bench buiten, terwijl ik een beentje eet. Ze jammert in de bench. Mama neemt haar mee naar binnen. Ze moet rusten, want ze moet nog naar de dierenarts.
Ik ga in het buitenhok. Ze vertrekken.
Wanneer ze terugkomen, mag ik meteen uit mijn buitenhok. Ik ga mee naar binnen. Ik snuffel Brooklyn van kop tot teen. Ik ruik de katten en blaf.
Ik blaf nog eens. Ik ga naar de living op m’n bedje. Xana zit bij me. Brooklyn is in de keuken. Ik val langzaam in slaap.
We gaan samen trainen, Xana en ik! Joepie!
Wanneer het gedaan is, komt Brooklyn naar buiten. Ik wil niet naar binnen. Ik blijf dus mee buiten. Ik vind het raar dat Xana niet met mij traint.
We gaan naar binnen en krijgen elk een Kong.
Ik blaf weer naar de katten. Xana is boos. Ik weet het niet meer. Wat moet ik doen?
Ik mag terug achter het hekje in de keuken. Dat is beter. Ik jammer een beetje naar Lola. Ik pak een speeltje en kruip in m’n bench. Brooklyn wilt absoluut mijn speeltje hebben. Aaron en Xana houden haar tegen. Ze krijgt iets anders.
We mogen ook terug in de living. Brooklyn wordt gek. Ze loopt overal op en onder en tegen, pakt speeltjes daar en speeltjes hier en vliegt door het huis. Wat een gedoe! Ik lig op m’n bedje en kijk het een beetje af.
Na 10 minuten stopt ze eindelijk. Ze ligt op een dekentje, half lam. Ze vertrekt naar dromenland.



Beoordelingen

Er zijn geen beoordelingen gevonden.


Blog

Webshop gemaakt met EasyWebshop