Dagboek van Boden - 11 juni 2020
De komende 3 weken probeer ik zoveel mogelijk dagboekfragmenten van Boden en Brooklyn te schrijven om je een idee te geven wat het is voor een hond om in een nieuw gezin te worden opgenomen en wat het is voor de hond van het gezin om er plots een soortgenoot bij te hebben. In beide gevallen zijn er angsten en onzekerheden, maar zeker ook positieve dingen. Hoewel we natuurlijk nooit zeker weten wat een hond voelt of denkt, probeer ik uit de taal van de hond zoveel mogelijk te halen om een realistisch beeld te schetsen. Ik hoop dat je hier wat aan hebt en wens je heel veel leesplezier.
DAGBOEK VAN BODEN
11 juni 2020
Brooklyn is ontzettend vroeg wakker vandaag. Het lastige is dat ze dan meteen begint te blaffen en piepen. Shut uuuuuup!!!
Na onze eerste plas, krijg ik een likmatje. Lekker! Dat smaakt.
Ik ga met Xana wandelen in de straat achter de onze. Daar woont mijn vriendinnetje, Romy. Ik heb haar al lang niet gezien. Zij heeft ook een nieuwe vriend, heb ik gehoord, nadat Max overleden is. We passeren haar huis, maar de poort is dicht. Ze is nog niet buiten. Ik geniet van mijn wandelingetje.
Thuis krijg ik een Kong en dan moet Brooklyn aan de bak. Ik val lekker in slaap. Xana en Aaron zijn weg, maar ik slaap gewoon rustig verder. Net voor de middag komen ze terug thuis. Ik mag dan even buiten spelen.
Brooklyn bijt in mijn poot en kruipt onder me door binnen. Op zich vind ik dat niet zo heel erg, maar de baasjes willen het niet, dus ze houden haar telkens tegen. Dan gaan Xana en ik even buiten trainen. Kort, maar krachtig. Ik doe oriëntatiespelletjes, handtouch en middle. Brooklyn mag na mij.
Ik ga in de living. Shaggy en Boorklyn zijn in de keuken. Ik blaf. Ik ben weer onzeker. Brooklyn speelt dan een beetje op haar verhoogde bedje terwijl Shaggy daar ook is. Shaggy loopt uit de keuken en er weer in en dan hoor ik ‘kssss’. Ik blaf hoog, maar Brooklyn nog veel hoger. Shaggy loopt weg en kruipt onder de salontafel.
Ik blaf nog eens hoog. Wanneer ik naar Brooklyn aan het hekje loop, loopt hij naar de tafel in de living en springt daarop.
De namiddag verloopt erg chaotisch nadat Brooklyn tot twee keer toe het hekje omverloopt. Ze zit achter Shaggy aan. Ik weet niet wat ik moet en ik blaf en jank. Ik loop ook achter Shaggy. Xana is boos en pakt onze halsbanden vast. Ze zet ons in de tuin. Ik ben danig geschrokken, dus ik beweeg nauwelijks in de tuin.
De tweede keer gebeurt ongeveer hetzelfde. Xana gaat naar buiten dan. Mama pakt onze leibanden en zet ons in de buitenhokken. Brooklyn jammert de hele tijd. Ik ben flink. Na vijf minuten halen ze ons er terug uit.
Ik krijg in de bench een likmat. De poezen komen eten in de keuken.
Brooklyn jammert de hele tijd in de bench. Ik val in slaap in de bench.
Wanneer ik naar de living mag, ga ik op m’n bedje liggen en val ik gelijk in slaap.
Beoordelingen
Er zijn geen beoordelingen gevonden.